پی ۴۰ پرو، جدیدترین پرچم‌دار هواوی با سخت‌افزار فوق‌العاده، بالاخره وارد ایران شد؛ پرچم‌داری که ادعا می‌کند بدون گوگل هم می‌توان زندگی کرد! ما هم در زومیت می‌خواهیم با بررسی هواوی P40 Pro، درستی این ادعا را بسنجیم.
نه‌تنها عکاسان موبایلی، بلکه تمام کسانی که به عکاسی با گوشی خود علاقه‌مندند، همیشه منتظر کنفرانس جهانی موبایل هستند تا هواوی از جدیدترین اعضای سری دوربین‌محور P پرده بردارد. این سری اولین‌بار در سال ۲۰۱۲ با مدل Ascend P1 و به‌عنوان خانواده‌ای از گوشی‌های لوکس رونمایی شد و درکنار سری میت، عنوان «پرچم‌دار شرکت هواوی» را به‌دست آورد.

از سال ۲۰۱۶ و با آغاز همکاری هواوی و برند «لایکا»، کیفیت عکاسی در سری P به‌طرز چشمگیری افزایش یافت و توانست به یکی از گزینه‌های برتر برای عکاسی موبایل تبدیل شود. این روند در مدل‌های بعدی هم ادامه داشت؛ به‌طوری‌که پی۲۰ و پی ۳۰با بهبودهایی چشمگیر، هم انتخاب اول بسیاری از عکاسان موبایلی بودند و هم جزو بهترین گوشی‌های هوشمند محسوب می‌شدند.

همه‌چیز برای هواوی عالی پیش می‌رفت تا اینکه دعوای تجاری چین و آمریکا گریبان‌گیر هواوی شد و تحریم‌های اعمال‌شده جلو استفاده از سرویس‌های گوگل در گوشی‌های این شرکت را گرفت؛ به‌طوری‌که اکنون آن‌ها توسعه‌ی پلتفرم اختصاصی HMS را به‌عنوان جایگزینی برای سرویس‌های گوگل با جدیت بیشتری دنبال می‌کنند. حال یک سال بعد از معرفی پی ۳۰پرو ، یکی از بهترین گوشی‌های هوشمند سال گذشته، هواوی جانشین این گوشی را با نام «پی۴۰ پرو» روانه‌ی بازار ساخته است؛ اما نخستین‌بار در تاریخ گوشی‌های سری P، پی ۴۰ پرو بدون سرویس‌های گوگل و با اتکا بر پلتفرم HMS ‌فروخته می‌شود.

هواوی p40 پرو

طراحی و کیفیت ساخت

مثل همیشه، بررسی گوشی را از طراحی و کیفیت ساخت آغاز می‌کنیم. نمایشگر تمام‌صفحه‌ی دستگاه پیش‌از هرچیز دیگری نظر را به‌خود جلب می‌کند. درست مثل یک آبشار، نمایشگر ۶٫۵۸ اینچی P40 Pro از هر چهار طرف گوشی خمیده شده و روی هر چهار لبه آمده است. فقط چهار گوشه‌ی قاب آلومینیومی هستند که مثل چهار تکه سنگ در آبشاری بزرگ، از حضور آب بی‌نصیب مانده‌اند؛ بنابراین، نمایشگر پی ۴۰ پرو نزدیک به ۹۲ درصد از کل فضای جلویی گوشی را دراختیار دارد و آن هشت‌و‌خورده‌ای درصد باقی‌مانده هم به بریدگی دوربین‌های سلفی و چهار گوشه برمی‌گردد.

مشخص نیست دقیقا چرا نمایشگر پی ۴۰ پرو روی چهار گوشی را هم نپوشانده است؛ اما حدس می‌زنیم این موضوع ارتباطی با مقاومت بدنه دستگاه دارد؛ چراکه معمولا گوشی‌ها با لبه به زمین می‌خورند و اگر نمایشگر روی لبه‌ها هم آمده بود، به‌راحتی خرد می‌شد.

در بالا سمت چپ نمایشگر، دو دوربین درون بریدگی درکنار هم قرار دارند که بخش درخور‌توجهی از نمایشگر را به خودشان اختصاص داده‌اند. درحقیقت، اگر هواوی از مکانیزم کشویی یا جهنده برای دوربین‌های سلفی استفاده می‌کرد، جلو گوشی را تماما صفحه‌نمایش آن تشکیل داده بود. روی این بریدگی علاوه‌‌بر دوربین سلفی و دوربین سنجش عمق میدان، حسگرهای مجاورت و فرستنده مادون‌قرمز قرار دارد. برخلاف حفره‌ی دایره‌ای و کوچک کهکشانی‌های سامسونگ، روزنه‌ی کپسولی‌شکل پی ۴۰ پرو به‌سادگی از خاطر نمی‌رود.

حسگر اثرانگشت هم مثل عموم گوشی‌های پرچم‌دار امروزی، در زیر نمایشگر قرار دارد. براساس ادعای هواوی، حسگر اپتیکال P40 Pro درمقایسه‌با P30 Pro، سریع‌تر عمل می‌کند و بخش بیشتری از نمایشگر می‌تواند اثرانگشت را تشخیص دهد. در طول استفاده‌مان از پی ۴۰ پرو، کاملا از سرعت و عملکرد حسگر اثرانگشت آن راضی بودیم؛ زیرا به‌محض تماس انگشت، فضای حسگر اثرانگشت روشن و در کسری از ثانیه اثرانگشت شناسایی می‌شد. به‌نظر می‌رسد دیگر به دوره‌ای رسیده‌ایم که تفاوتی بین سرعت تشخیص حسگرهای اثرانگشت زیر نمایشگر و نمونه‌های سنتی وجود ندارد.

در کمال تعجب، در پی ۴۰ پرو از چراغ LED برای تماس‌های از‌دست‌رفته و و پیغام‌ها یا اسپیکر مکالمه خبری نیست. برای پخش‌کردن صدا هنگام مکالمه، هواوی از فناوری لرزش نمایشگر در پرچم‌دار جدیدش بهره می‌برد. این فناوری باعث زیباترشدن نمای جلویی گوشی می‌شود؛ ولی از صدای استریو در هواوی P40 Pro خبری نیست و برای تماشای فیلم یا بازی، باید به تک بلندگویی اکتفا کنید که روی لبه‌ی پایینی گوشی قرار دارد.

هواوی به استفاده از شیشه‌ی گوریلا گلس در نمایشگر پی ۴۰ پرو یا نمای پشتی اشاره‌ای نمی‌کند؛ بنابراین، اگر قصد خرید این گوشی گران‌قیمت را دارید، بهتر است همان ابتدا محافظ نمایشگر هم برای آن تهیه کنید تا گوشی چند ۱۰ میلیون تومانی شما آسیب نبیند.

با نگاهی به نمای پشتی گوشی، اولین چیزی که توجهتان را جلب خواهد کرد، برجستگی بزرگ و قطوری است که دوربین‌های گوشی روی آن قرار دارند. پیش‌تر، رکورد بزرگ‌ترین و به‌نوعی آزاردهنده‌ی برجستگی دوربین به گلکسی اس ۲۰ اولترا تعلق داشت که حال ظاهرا هواوی P40 Pro نیز به این رکورد چشمک می‌زند! البته توجه کنید که ابعاد و ضخامت برآمدگی دوربین پی ۴۰ پرو به‌اندازه‌ی کهکشانی سامسونگ آزاردهنده نیست. شاید اگر هواوی از همان زبان طراحی میت ۳۰ استفاده می‌کرد، پشت پی ۴۰ پرو هم دل‌نشین‌تر می‌شد.

اگر بتوانید از فضای مستطیلی‌شکل دوربین با آن همه لنز و فلش بگذرید، دیگر بخش‌های پشت گوشی از شیشه‌ای یک‌دست تشکیل شده که هم فوق‌العاده زیبا است و هم حس خوبی هنگام در دست گرفتن آن منتقل می‌کند؛ البته مثل همه‌ی قاب‌های شیشه‌ای، اثرانگشت و چربی دست را به‌شدت جذب می‌کند. درباره‌ی قاب شیشه‌ای پشت گوشی هم باید بدانید که این شیشه مثل جلو گوشی گوریلا گلس نیست؛ بنابراین، نمی‌توان درباره‌ی مقاومت آن نظر داد؛ پس به‌جز حالتی که خیلی از خودتان مطمئن هستید، باید قاب محافظ برای P40 Pro بخرید.

هواوی پی ۴۰ پرو در رنگ‌های مختلفی مانند مشکی و سفید یخی و آبی عرضه شده است که تفاوت همه‌ی آن‌ها به رنگ قاب پشتی محدود می‌شود. مدل مشکی برای بررسی دراختیار زومیت بود که البته درمقایسه‌با زیبایی رنگ آبی یا یخی، رنگ کسل‌کننده‌ای به‌شمار می‌آید.

به‌جز پشت و جلو گوشی که کاملا شیشه‌ای هستند، اسکلت بدنه و قاب دور هواوی P40 Pro از آلومینیوم ساخته شده است. روی لبه‌ی پایینی، تک بلندگو درکنار میکروفن مخصوص مکالمه، درگاه USB نوع C، درگاه کارت حافظه‌ و سیم‌کارت قرار دارد. البته هواوی پی ۴۰ پرو فقط از کارت‌های حافظه نانو پشتیبانی می‌کند که بعید است بتوانید در ایران پیدا کنید؛ پس خیلی روی درگاه کارت حافظه حساب نکنید.

روی لبه‌ی سمت چپ، دکمه یا درگاهی نیست و روی لبه‌ی بالایی هم، فقط میکروفن اصلی و فرستنده‌ی مادون‌قرمز قرار دارند و در سمت راست، می‌توانید کلیدهای کم‌وزیاد کردن صدا و کلید پاور را ببینید. روی هر چهار لبه تعدادی خط پلاستیکی قرار دارند که برای تقویت آنتن‌دهی گوشی طراحی شده‌اند؛ چراکه بدنه‌ی تمام‌فلزی، قدرت دریافت سیگنال گوشی را به‌طرز چشمگیری کاهش می‌دهد.

نمایشگر و اسپیکر

هواوی دیگر به نمایشگرهای QHD در پرچم‌دارانش اعتقادی ندارد و به رزولوشن ۲۶۴۰ در ۱۲۰۰ پیکسل در سری پی ۴۰ پرو اکتفا کرده است. باتوجه‌به ابعاد ۶٫۵۸ اینچی نمایشگر، تراکم ۴۴۱ پیکسل‌براینچ را روی پنل شاهد هستیم که برای تجربه‌ای مناسب تا وقتی ذره‌بین به‌دست نگیرید، واقعا کافی به‌نظر می‌رسد. حفره‌ی بالای نمایشگر کمی بزرگ به‌نظر می‌رسد و ممکن است در روزهای نخست، به تجربه‌ی فراگیر شما لطمه بزند؛ اما با گذر زمان به آن عادت خواهید کرد.

پنل ۱۹.۸:۹ و OLED پی ۴۰ پرو با انحنای اندک در بالا و پایین و انحنای نسبتا زیادی در دو طرف خیره‌کننده به‌نظر می‌رسد؛ اما این نمایشگرها به‌دلیل لمس‌‌های ناخواسته و تصادفی براثر تماس کف دست با لبه‌ها، بین دسته‌ای از کاربران محبوب نیستند. چینی‌ها نیز بالاخره به تأثیر نمایشگر با نرخ‌ نوسازی بیش از ۶۰ هرتز پی برده‌ و در دو گوشی پی ۴۰ پرو و پی ۴۰ پرو پلاس از نمایشگر ۹۰ هرتزی بهره گرفته‌اند؛ هرچند رقبا آخرین پرچم‌داران خود را با نمایشگر ۱۲۰ هرتزی نیز عرضه کرده‌اند. امکان تغییر دستی نرخ نوسازی در تنظیمات نمایشگر وجود دارد و در هر دو رزولوشن می‌توان آن را انتخاب کرد. تنظیمات نمایشگر به‌صورت پیش‌فرض روی وضوح ۲۶۴۰ در ۱۲۰۰ پیکسل و ۹۰ هرتز قرار دارد.

طبق گزارش‌های مربوط به زمان عرضه، به‌نظر می‌رسد هواوی برای تأمین پنل‌های پی ۴۰ پرو با سه شرکت BOE و سامسونگ و ال‌جی همکاری می‌کند؛ بنابراین، تفاوت‌های اندک بین عملکرد دور از ذهن نخواهد بود. نمایشگر پی ۴۰ پرو با استاندارد HDR10 و فضای رنگی گسترده‌ی DCI P3 سازگاری دارد و این مسئله در آزمایش‌های ما نیز با پوشش نزدیک به ۹۶ درصدی تأیید شد. زاویه‌ی دید نمایشگر مناسب است و همانند تمام گوشی‌های با نمایشگر خمیده در نگاه از زوایا هاله‌‌ای در محل انحنا دیده می‌شود که مختص این گوشی نیست.